Το μούλικο στο Παρίσι (reuploaded)...
Μας το ζητήσατε. Επίμονα. Και δεν σας χαλάμε το χατίρι. Σε... επανέκδοση, η περίφημη ΑΛΗΘΙΝΗ ιστορία για το περίφημο "μούλικο στο Παρίσι"...
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις, δεν είναι καθόλου συμπτωματική...
Ήταν αρχές Αυγούστου, όταν δύο καλοί φίλοι, ο Μιχάλης και ο Σταύρος, αποφάσισαν να περάσουν επτά ημέρες διακοπών στο κοσμοπολίτικο Παρίσι. Αφού λοιπόν έφτασαν, τακτοποιήθηκαν (ο Σταύρος... σοδόμισε επίσης και τα μισά εθνικά σύμβολα της Γαλλίας, (πλην της Μόνα Λίζα -χο,χο- αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και τα λοιπά και τα λοιπά, ο καιρός περνούσε καταπληκτικά.
Το τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο που τους φιλοξενούσε διέθετε μόλις δύο υπολογιστές σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο σαν σαλόνι, όπου οι πελάτες - ένοικοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για 30' ώστε να διευθετήσουν τις όποιες υποθέσεις τους.
Οι πρωταγωνιστές μας, ενημερώθηκαν μέσω sms τον ξυλοδαρμό του Ντούσαν Μπάγεβιτς από "οπαδούς" της ΑΕΚ σε ένα φιλικό με την Καλλιθέα και αμέσως κατευθύνθηκαν προς το lobby, ώστε να μπουν σε κάποια ιστοσελίδα και να τσεκάρουν την επικαιρότητα.
Ένας κατάξανθος πιτσιρίκος (ήταν δεν ήταν 8-9 ετών) απασχολούσε το ένα από τα δύο PC, παίζοντας ένα παιχνίδι όπου οδηγούσε ένα ποδήλατο ο ήρωάς του και αυτός το ήλεγχε ώστε να μην πέφτει σε γκρεμούς και άλλα διάφορα. Ο Μιχάλης και ο Σταύρος, κάθισαν στον υπολογιστή, αλλά η ώρα τους τελείωνε ενώ δεν είχαν προλάβει ουσιαστικά να παρακολουθήσουν τίποτε από την επικαιρότητα της χώρας.
Ο πιτσιρικάς, είχε εν τω μεταξύ αρκετό χρόνο στη διάθεσή του αλλά οι νεαροί παρακαλούσαν να τελειώσει για να μπορούν να κάτσουν στον υπολογιστή χωρίς κάποιον να τους... ενοχλεί. Οπότε ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος (σ. σ οι υπολογιστές ήταν τοποθετημένοι δίπλα δίπλα σε κοινό πάγκο):
M: Ακόμα παίζει το βλαμμένο, δίπλα?
Σ (γέρνοντας το κεφάλι πρώτα προς την οθόνη του παιδιού): Ναι, ο μούλος...
Μ: Άντε να σακατευτεί με το ποδήλατο, να γράψει game over, να δούμε καμιά εφημερίδα
Μετά από 2-3 λεπτά, ξανά:
Μ: Πω πω, τι θα γίνει το μούλικο δεν έχει βαρεθεί?
Και τότε, έγινε το ΘΑΥΜΑ... Ο αμίλητος πιτσιρίκος γύρισε προς το μέρος του Σταύρου, και με παραπονεμένη φωνούλα και βλέμμα ρώτησε σε άπταιστα ελληνικά : "Θέλετε να φύγω?"
Ο Μιχάλης έφαγε τέτοια ντροπή που πήγε να το... σώσει απαντώντας "No, no, it's ok", αλλά ο πιτσιρικάς έφυγε, όπως και οι πρωταγωνιστές από... φόβο μην φωνάξει τον πατέρα του και πει ότι του ασκούσαν λεκτική βία δύο... μαντράχαλοι.
Ηθικό δίδαγμα: Παντού υπάρχει ένας Έλληνας, γι΄αυτό μιλάτε χαμηλόφωνα και χωρίς κοσμητικά...
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις, δεν είναι καθόλου συμπτωματική...
Ήταν αρχές Αυγούστου, όταν δύο καλοί φίλοι, ο Μιχάλης και ο Σταύρος, αποφάσισαν να περάσουν επτά ημέρες διακοπών στο κοσμοπολίτικο Παρίσι. Αφού λοιπόν έφτασαν, τακτοποιήθηκαν (ο Σταύρος... σοδόμισε επίσης και τα μισά εθνικά σύμβολα της Γαλλίας, (πλην της Μόνα Λίζα -χο,χο- αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) και τα λοιπά και τα λοιπά, ο καιρός περνούσε καταπληκτικά.
Το τεσσάρων αστέρων ξενοδοχείο που τους φιλοξενούσε διέθετε μόλις δύο υπολογιστές σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο σαν σαλόνι, όπου οι πελάτες - ένοικοι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για 30' ώστε να διευθετήσουν τις όποιες υποθέσεις τους.
Οι πρωταγωνιστές μας, ενημερώθηκαν μέσω sms τον ξυλοδαρμό του Ντούσαν Μπάγεβιτς από "οπαδούς" της ΑΕΚ σε ένα φιλικό με την Καλλιθέα και αμέσως κατευθύνθηκαν προς το lobby, ώστε να μπουν σε κάποια ιστοσελίδα και να τσεκάρουν την επικαιρότητα.
Ένας κατάξανθος πιτσιρίκος (ήταν δεν ήταν 8-9 ετών) απασχολούσε το ένα από τα δύο PC, παίζοντας ένα παιχνίδι όπου οδηγούσε ένα ποδήλατο ο ήρωάς του και αυτός το ήλεγχε ώστε να μην πέφτει σε γκρεμούς και άλλα διάφορα. Ο Μιχάλης και ο Σταύρος, κάθισαν στον υπολογιστή, αλλά η ώρα τους τελείωνε ενώ δεν είχαν προλάβει ουσιαστικά να παρακολουθήσουν τίποτε από την επικαιρότητα της χώρας.
Ο πιτσιρικάς, είχε εν τω μεταξύ αρκετό χρόνο στη διάθεσή του αλλά οι νεαροί παρακαλούσαν να τελειώσει για να μπορούν να κάτσουν στον υπολογιστή χωρίς κάποιον να τους... ενοχλεί. Οπότε ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος (σ. σ οι υπολογιστές ήταν τοποθετημένοι δίπλα δίπλα σε κοινό πάγκο):
M: Ακόμα παίζει το βλαμμένο, δίπλα?
Σ (γέρνοντας το κεφάλι πρώτα προς την οθόνη του παιδιού): Ναι, ο μούλος...
Μ: Άντε να σακατευτεί με το ποδήλατο, να γράψει game over, να δούμε καμιά εφημερίδα
Μετά από 2-3 λεπτά, ξανά:
Μ: Πω πω, τι θα γίνει το μούλικο δεν έχει βαρεθεί?
Και τότε, έγινε το ΘΑΥΜΑ... Ο αμίλητος πιτσιρίκος γύρισε προς το μέρος του Σταύρου, και με παραπονεμένη φωνούλα και βλέμμα ρώτησε σε άπταιστα ελληνικά : "Θέλετε να φύγω?"
Ο Μιχάλης έφαγε τέτοια ντροπή που πήγε να το... σώσει απαντώντας "No, no, it's ok", αλλά ο πιτσιρικάς έφυγε, όπως και οι πρωταγωνιστές από... φόβο μην φωνάξει τον πατέρα του και πει ότι του ασκούσαν λεκτική βία δύο... μαντράχαλοι.
Ηθικό δίδαγμα: Παντού υπάρχει ένας Έλληνας, γι΄αυτό μιλάτε χαμηλόφωνα και χωρίς κοσμητικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΣΧΟΛΙΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ