ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ...

της Τουτουντζίδου Μαριάνθης 

Ήταν αναμενόμενο ότι από τη βαρβαρότητα των μνημονιακών πολιτικών δε θα γλύτωναν ούτε οι ανήλικοι μαθητές , πόσο μάλλον που αυτοί θα είναι η επόμενη γενιά ενηλίκων η οποία  θα βιώσει περισσότερο από την τωρινή , τις συνέπειες ενός εργασιακού μεσαίωνα σε ένα κράτος - άθλιο

προτεκτοράτο των δανειστών και των «σωτήρων» μας.

Ήδη οι πανελλαδικές εξετάσεις στο Λύκειο μέσα σε τρία  χρόνια κρίσης ανέδειξαν τον ταξικό χαρακτήρα του σχολείου, κάνοντας τον ανταγωνισμό για τα παιδιά των φτωχότερων οικογενειών ακόμη μεγαλύτερο.

Έτσι κι αλλιώς εκπαιδευτικοί , μαθητές και γονείς , που βίωναν το θεσμό των πανελλαδικών , αντιλαμβάνονταν τον αντιπαιδαγωγικό τους χαρακτήρα , εφόσον εξανάγκαζαν τους μεν μαθητές και γονείς σε επίπονη και δαπανηρή προετοιμασία τουλάχιστον δύο ετών , για να επιτευχθεί συχνά η αποστήθιση - και όχι η αφομοίωση-  μιας ύλης υπερβολικής σε όγκο και βαθμό δυσκολίας.Από την άλλη υποχρέωναν τους εκπαιδευτικούς να προσαρμοστούν κι αυτοί στις απαιτήσεις των εξετάσεων με πολύ μικρά περιθώρια αυτενέργειας , απαραίτητης , για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των μαθητών.

Οι "φωστήρες" του υπουργείου αποφάσισαν λοιπόν πως αυτή την ψυχοφθόρα και οικονομικά δυσβάσταχτη διαδικασία και μάλιστα υπό τις σημερινές συνθήκες κρίσης, καλό είναι να την πολλαπλασιάσουν και για τις τρεις τάξεις του λυκείου , για ένα λύκειο περισσότερο εξεταστικοκεντρικό , δύσκολο και ταξικό. Εν ολίγοις για ένα λύκειο για λίγους.

Αφού λοιπόν οι μνημονιακές κυβερνήσεις πέταξαν από τις δουλειές τους χιλιάδες εργαζόμενους,τώρα ήρθε η σειρά και των μαθητών.Οι τριπλές εξετάσεις τύπου πανελλαδικών μέχρι το απολυτήριο λυκείου δε θα είναι παρά η πόρτα της εξόδου και για χιλιάδες μαθητές.Η επόμενη πόρτα θα είναι αυτή της ανεργίας ή της εργασίας χωρίς εργασιακά δικαιώματα, ακόμη και χωρίς πληρωμή.

Γιατί πώς αλλιώς θα οικοδομήσουν ένα κράτος αποψιλωμένο από κάθε υποχρέωση απέναντι στον πολίτη, όπου οι εξαθλιωμένοι ιθαγενείς ούτε θα διαμαρτύρονται, ούτε θα αγωνίζονται, ούτε θα γνωρίζουν τα δικαιώματά τους; Μόνο αν αυτοί διαθέτουν ένα μορφωτικό επίπεδο ανάλογο με το επίπεδο της ζωής τους έτσι ώστε και οι αυταρχικές μέθοδοι διακυβέρνησης να εφαρμόζονται περισσότερο ανώδυνα.

 Σε όλες τις τριτοκοσμικές χώρες εξάλλου- που αυτές αποτελούν και το πρότυπο των μνημονιακών κυβερνήσεων στη χώρα μας- το φτηνό εργατικό δυναμικό πρέπει να μένει αμόρφωτο για να παραμένει και φτηνό και έτσι να προσελκύει τις επενδύσεις-πλιάτσικο. Να μη μάθει ποτέ ότι η εργασία είναι δικαίωμα , να μην ακούσει ποτέ για τους αγώνες των εργαζομένων , ούτε για τις κατακτήσεις του ανθρώπου που οδήγησαν στη  σταδιακή απελεύθερωσή του ή για τη μεγάλη ευρωπαική πολιτισμική κληρονομιά. Εξάλλου δε βιώνουμε την επιστροφή στο Μεσαίωνα μόνο σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις αλλά και με την κατάλυση της δημοκρατίας και την  επιβολή ολοκληρωτικών αντιλήψεων στις κοινωνίες μας.

Και καθώς η ιστορία επαναλαμβάνεται, φαίνεται ότι και η εξαθλίωση,η υποβάθμιση της παιδείας και ο ολοκληρωτισμός ξανασυναντιούνται ως τρίπτυχο, για να εφαρμοστούν αυτή τη φορά οι νεοφιλελεύθερες συνταγές.

Επανέρχεται όμως το ίδιο επίκαιρο παρά ποτέ και το σύνθημα «ΨΩΜΙ , ΠΑΙΔΕΙΑ,  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» για να συμπυκνώσει  όλα αυτά τα οποία αποτέλεσαν το στόχο των μνημονιακών κυβερνήσεων και για τα οποία θα χρειαστεί να ξαναδώσουμε αγώνες όλοι μαζί ως ενιαίο και ισχυρό μέτωπο.