ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ- ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ «ΔΑΦΝΕΣ ΚΑΙ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά.Βεροια Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019, στις 20.30

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ- ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ «ΔΑΦΝΕΣ ΚΑΙ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΕΣ» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά Σκηνοθεσία: Αντρέας Κουτσουρέλης Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019, στις 20.30
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στηρίζοντας σταθερά τη σύγχρονη νεοελληνική
δραματουργία, παρουσιάζει τη νέα παραγωγή «Δάφνες και Πικροδάφνες» των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά, σε σκηνοθεσία Αντρέα Κουτσουρέλη, που θα παρουσιαστεί σε μεγάλη περιοδεία σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, με την στήριξη του Υπουργείου Μακεδονίας -Θράκης.
Στη Βέροια η παράσταση θα παρουσιαστεί το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019, στις 20.30, στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών.
Εισιτήρια: 10€., φοιτητικό, μαθητικό και ανέργων, άνω των 65 ετών 8€. Ισχύον εισιτήρια ΟΓΑ.
Με την υποστήριξη: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας & Κ.Ε.Π.Α Δ. Βέροιας
Ο Αντρέας Κουτσουρέλης, μετά την εξαιρετική επιτυχία που σημείωσε πέρυσι με την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη, αναλαμβάνει να ανεβάσει ένα έργο σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας. Πρόκειται για μια οξυδερκή κριτική της σύγχρονης πολιτικής σκηνής, δοσμένης με κωμικό τρόπο, που προβάλλει το σκοτεινότερο κομμάτι του πολιτικού συστήματος, την αλυσιδωτή διαπλοκή που επιβιώνει μέσω των πιο ευτελών τρόπων άσκησης εξουσίας: του εκβιασμού και του ρουσφετιού. Πρόσωπα έρμαια των παθών τους, φιλόδοξα, ημιμαθή, συνένοχα, που εκβιάζουν, απειλούν και προδίδουν με μεγάλη ευκολία σχέσεις και αξίες, αποτελούν ένα σημαντικό γρανάζι του τοπικού πολιτικού συστήματος.

Λίγα λόγια για το έργο
Κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου, τέσσερις άντρες που έχουν άμεση εμπλοκή με συγκεκριμένους υποψηφίους της ίδιας κομματικής παράταξης στην Τρίπολη, συζητάνε για τις επερχόμενες εκλογές. Η κουβέντα παρεκτρέπεται, όταν τα προσωπικά συμφέροντα τους διασταυρώνονται και ο καθένας προσπαθεί με την παράθεση πληροφοριών, στοιχείων ή ενόχων μυστικών του παρελθόντος να «βγάλει από τη μέση» τον άλλον υποψήφιο του ίδιου συνδυασμού. Όλοι νομίζουν ότι κινούν ή μπορούν να κινήσουν τα νήματα της εξουσίας προς όφελός τους αλλά, ταυτόχρονα, διαπιστώνουν πως είναι δεμένοι και οι ίδιοι στο πλέγμα των νημάτων αυτών. Μια γυναικεία μορφή, που δεν εμφανίζεται στη σκηνή, μοιάζει να κατευθύνει πρόσωπα και πράγματα (ή μήπως αποτελεί και αυτή ένα ακόμα ασταθές θεμέλιο του ίδιου πολιτικού οικοδομήματος).

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο ωστόσο αυτού του έργου, δεν είναι η απολύτως ρεαλιστική αποτύπωση της πολιτικής πραγματικότητας και το διεφθαρμένο πολιτικό παρελθόν της χώρας, αλλά το σημείο της προβολής της αστάθειας αυτού του φαύλου συστήματος, το οποίο εμφανίζεται στη δυνατότητα ανατροπής και αλλαγής του.