Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Δάκρυσε η Βέροια...με το γράμμα του άνεργου της πόλης μας!!!


ΣΧΟΛΙΟ
Πολυ καλο κειμενο που αντικατοπτριζει σε μεγαλο βαθμο την σημερινηπραγματικοτητα που βιωνουν οι νεοι οχι μονο της βεροιας αλλα ολης της ελλαδας .Ενα μπραβο στην συντακτρια του κειμενου την Γεωργια καθως και στο μπλογκ http://veriotis-veria.blogspot.com 

ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΕΛΠΙΔΑΣ!!! Γεια σας. Ονομάζομαι Δημήτρης και είμαι ένας άνεργος νέος με χίλια όνειρα στην καρδιά μου και άλλες τόσες επιθυμίες για το μέλλον μου.Ναι ξέρω...είμαι και εγώ ανάμεσα σε τόσους χιλιάδες ανέργους, παγιδευμένοι όλοι μας απο αυτό το κακό.Ομως πίσω απο
τα νούμερα και τα ποσοστά ανεργίας που λένε,υπάρχουνε άνθρωποι.Ανθρωποι πληγωμένοι,γεμάτοι αγωνία και στεναχώρια.Ανθρωποι φοβισμένοι με βλέμματα λυπημένα.Τα μάτια της ψυχής κοιτάνε πάντα τον δρόμο για ενα καλύτερο μέλλον,όμως η κατάσταση γύρω σου,σου κλέβει κομμάτια ελπίδας και δύσκολα στα δίνει πίσω.Πόσο να αντέξω ακόμα για να παλέψω.Ζώ μια κατάσταση για την οποια δεν φταίω εγώ....άλλοι με παίξαν στα ζάρια,σε ένα δικό τους παιχνίδι.Και εγώ τώρα πληρώνω.Γιατί να πληρώσω εγώ;Ρωτάω την λογική μου,αλλα εκείνη δεν έχει απάντηση να μου δώσει.Την αγαπώ την πατρίδα μου!Δακρύζω και πονάω πολύ.θέλω να πατάω για πάντα στο δικό μας χώμα και να απολαμβάνω την γαλήνη των δικών μας αρωμάτων.Μα και αυτό θα μου το στερήσουνε, καθώς με σπρώχνουνε ολοένα στην φυγή προς τα ξένα.Που έφταιξα εγώ και μου γεμίσανε γκρίζο τον αέρα που αναπνέω;Χτυπάω με πείσμα τις πόρτες για βοήθεια,για να βρώ εργασία και να επιστρέψει η αξιοπρέπειά μου.Μα και εκεί η ελπίδα μου σβήνει σαν το τσιγάρο.Πολυτέλεια σου λένε να βρείς μια εργασία στην σημερινή γκρίζα κατάσταση,καθώς η οικονομική τους κρίση έπεσε με φόρα επάνω στις δικές μου πλάτες.Με τσακίσανε!Προσπαθώ να παλέψω και να δώσω κουράγιο στα πόδια μου να περπατήσουνε ακόμα στους δρόμους της ζωής και ξεγελάω τον εαυτό μου φέρνοντας στην σκέψη μου την λέξη ''αλλαγή''.Είμαι νέος.Και αυτόματα το νεανικό μυαλό μου ελπίζει σε μια αλλαγή.Θέλει να ελπίζει και πρέπει να κρατηθεί απο κάτι.Θέλω να πάρω πίσω τα κομμάτια ελπίδας που μου στερήσανε και να φτιάξω με αυτά εικόνες αλλαγής!!!Μέσα απο τους νέους γεννιέται η ελπίδα και μεγαλώνει,δίνοντας και σε άλλους φτερά. Ναι,εγώ ο Δημήτρης,ελπίζω πλέον μόνο σε άλλους νέους σαν και εμένα,για να διεκδικήσουμε ότι μας στέρησαν και να κάνουμε εμείς την αλλαγή! 
Αξίζουμε μια καλύτερη ζωή!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΣΧΟΛΙΑ ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ

Oι πιο επικίνδυνες τροφές του κόσμου.

  Σ’ αυτό τον κόσμο δεν υπάρχουν μόνο γευστικά πιάτα και νόστιμα φαγητά, αλλά και τροφές που μπορούν να μας κάνουν κακό και πρέπει να τις ...