Φέτος, είναι σειρά του λαού να μιλήσει! Το 2014 είναι εκτός όλων των άλλων χρονιά εκλογών ή είναι πάνω απ' όλα χρονιά εκλογών.?

Το 2014 είναι εκτός όλων των άλλων χρονιά εκλογών ή είναι πάνω απ' όλα χρονιά εκλογών.  

Η δεύτερη διατύπωση ταιριάζει περισσότερο στην περίπτωσή μας για δύο λόγους: Πρώτον, η επίσημη περιγραφή του συστήματος διακυβέρνησης είναι ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι νομίζει και στο τέλος, στην κάλπη, γίνεται "ταμείο". Δεύτερον, η υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα της παρούσας κυβέρνησης είναι να στήσει έτσι τις ημερομηνίες, την κλιμάκωση δηλαδή των εκλογών, αλλά και να βρει το εκλογικό δίλημμα που θα της επιστρέψει να περιορίσει την έκταση της διαγραφόμενης ήττας. Σε μια φάση που ο κ. Σαμαράς έχει ενσωματώσει τον κ. Βενιζέλο και τα υποβρύχια, οι αποκαλύψεις για το διαχρονικό πάρτι Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ στους εξοπλισμούς έχουν αφαιρέσει από την κυβέρνηση κάθε ηθικό υπόβαθρο. Όχι πως υπήρχαν ψευδαισθήσεις, αλλά ο χορός των εκατομμυρίων, που αποκαλύπτεται και επισήμως για κάθε προμήθεια όπλων, επιτονίζει τον κοινωνικό ζόφο.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης είναι μια αποστολή σχεδόν αδύνατη: Στο εσωτερικό μέτωπο, η κυβέρνηση προσπαθεί να σπρώξει προς τα εμπρός, για μετά τις εκλογές, την εφαρμογή των ήδη αποφασισμένων μέτρων, αλλά προσκρούει στην τρόικα που πιέζει για την υλοποίησή τους. Το 3ο Μνημόνιο και το νέο πακέτο διάσωσης δεν μπορούν να συζητηθούν πριν από τις ευρωεκλογές. Κάτι τέτοιο δεν θα ακύρωνε απλώς την αφήγηση Σαμαρά - Βενιζέλου ότι "ξεμπερδέψαμε με τα Μνημόνια", αλλά θα αποδιοργάνωνε και τη γερμανική ρητορική ότι η λιτότητα "απελευθερώνει".

Ακόμα περισσότερο, θα έδινε τροφή στον δεξιό ευρωσκεπτικισμό. Οι "νοικοκυραίοι" της Ευρώπης επί τρια χρόνια υπέστησαν πλύση εγκεφάλου και πιστεύουν ότι για όλα ευθύνονται οι διεφθαρμένοι τεμπέληδες. Δύσκολα θα υπερψηφίσουν μια κυβέρνηση διατεθειμένη "να χαρίσει" χρήματα στους νότιους. Η αντίρροπη αντίληψη στην Ευρώπη, οι ωριμάνσεις και οι συνειδητοποιήσεις που επέρχονται καθώς η λιτότητα χτυπάει πλέον και χώρες του κλαμπ των 3Α σαν την Ολλανδία, δεν έχουν ακόμα σχηματοποιηθεί ως σύγκρουση πλουσίων και φτωχών και παραμένουν κατακερματισμένες και εγκλωβισμένες στο σχήμα της σύγκρουσης των κρατών.

Η ευρωπαϊκή υποψηφιότητα Τσίπρα αυτόν ακριβώς τον σκοπό εξυπηρετεί: Να αποτελέσει την πανευρωπαϊκή πολιτική έκφραση των συμφερόντων του κόσμου της εργασίας και το αντίπαλο δέος στη νεοφιλελεύθερη μονοκαλλιέργεια που μαστίζει την ήπειρό μας.

avgi.gr