Αποχαιρετισμος στην εκλειπουσα Εκπαιδευτικο Μαρία Πιττάκη +, του Ηλια Τσεχου

του ηλια τσεχου

Πάντα χαμογελούσε στον άνθρωπο! Γινόμασταν ''πηγαδάκι'' γύρω της, κάθε εμφανίσεως της, πρώτη στο να εκπαιδεύει, πρώτη να εκπαιδεύεται, τα κλειδιά της καρδιάς της άνοιγαν τις δικές μας, έτρεχε στα σχολεία, στις Απεργίες, στα δίκαια, στα Κοινωνικά αγωνίσματα και πρωταθλήτρια, με άρχοντους γονιούς, άξιου συντρόφου της Διονύση...

Μας άφησε, αλλά δεν έφυγε, το επόμενο κουδούνι δεν θα το ακούσει, μ εκείνην θα καλεί και δεν θα μυρίσει τα ανθίζοντας, τα δάκρυα μας... άνιση μάχη με την επάρατο. Υπερυπέροχος άνθρωπος, μια παιδαγωγός ευγένειας, ελπίδας, 55 ετών και τώρα κοιμάται... Στο Κοιμητήριο, στη Νάουσα, από τις 4/4/2020 και θα την ξυπνώ συνέχεια με τα ό ν ε ι ρ α της...

Έμεινε να θυμάμαι το μάθημα μου, με εύσπλαχνες φωτογραφίες, όταν με κάλεσε να είμαι με τα παιδία της, η διευθύντρια Μαρία Πιττάκη, με τους εκπαιδευτικούς της: Ευαγγελία Μίχου, Αλεξια Βαλή, Μαρία Κιούτη, Αναστασία Φύκατα, Άννα Μπιλιούρη, Αθηνά Τσουκαλά, Βασιλική Αϊνατζή, Μαρία Λούβαρη, Γεώργιος Σγούρδας, στο 7ο ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Νάουσας, 6/4/2016, μια ολάκερη μέρα όλοι μαζί, και δώρα Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης και Αφορμής, με τα ''αθησαύριστα'' σχολειόπαιδα αξίας, χαρίζοντας με αιώνια Πεταλούδα!

Η Νάουσα, η Ποίηση, η ζωή, οι ''δικοί'' σου... Μαζί σου αγάπης αγώνων συνέχισης, ασπάζοντας σε μέλλον... Χαίρε Μαρία Πιττάκη, Χαίρε πάνω από τους ουρανούς...